Chlorek sodu to nie tylko sól kuchenna rozrobiona w destylowanej cieczy, to także lek zwany po prostu solą fizjologiczną.

Sól fizjologiczna — co to jest?

Uważa się, że roztwór soli leczniczej jest doskonałym przewodnikiem prądu. Pomaga utrzymać równowagę wodno-elektrolitową i zasadową.

Roztwór fizjologiczny sporządza się po prostu przez dodanie soli kuchennej do wody destylowanej, po trochu, aż do uzyskania odpowiedniego stężenia. Najważniejsze jest dodawanie soli w porcjach, tak aby całkowicie się rozpuściła i nie dopuścić do powstania osadu.

W niektórych przypadkach w organizmie może występować niedobór chlorku sodu. Jego niedobór może być spowodowany przez:

• Częste wymioty;
• Silne pieczenie;
• Masywne utraty płynów;
• Zakażenie przewodu pokarmowego;
• Cholerę;
• Hiponatremię.

Jak działa?

Chlorek sodu jest przeznaczony do uzupełniania niedoboru wody w organizmie i łagodzenia skutków zatrucia. To jest jego główne działanie. Jest również w stanie utrzymać stały poziom ciśnienia krwi.

W zdrowym organizmie poziom tej substancji jest wystarczający. Jednak podczas wymiotów, biegunki i oparzeń dochodzi do utraty soli, co prowadzi do jej niedoboru. Konsekwencją jest krzepnięcie krwi, zaburzenie pracy układu nerwowego, pojawienie się skurczów i spazmów. Aby uniknąć tych problemów, należy pilnie poprawić równowagę między wodą a solą. Do tego właśnie służy ten lek.

Podanie go dożylnie poprawia diurezę i normalizuje stężenie chloru i sodu w organizmie.

Lek jest w większości wydalany przez nerki, a reszta jest wydalana przez jelita i pot.

Sól fizjologiczna — zastosowanie?

Z powodzeniem stosuje się roztwór chlorku sodu:

• W czasie zabiegu chirurgicznego i po zabiegu w celu utrzymania objętości osocza;
• Gdy organizm ulega odwodnieniu z powodu różnych stanów chorobowych;
• W czasie ciężkiego krwawienia, ciężkiego oparzenia i duszności w celu utrzymania objętości osocza;
• Aby zmniejszyć zatrucie, gdy do organizmu dostała się niebezpieczna infekcja;
• Do przemywania oczu w przypadku procesów zapalnych i zakaźnych, alergii i urazów;
• Do płukania nosa przy przeziębieniach;
• Do inhalacji w przypadku chorób układu oddechowego;
• Do rozpuszczania różnych leków stosowanych razem w formie zastrzyku.

Sposoby podawania

• Wstrzyknięcie podskórne i dożylne

W medycynie obecnie trudno obejść się bez stosowania soli fizjologicznej. Jest ona niezbędna do podawania leków w kroplówkach i zastrzykach, ponieważ każdy skoncentrowany i sproszkowany produkt musi być przed użyciem rozpuszczony w roztworze fizjologicznym.

Pomaga również w utrzymaniu objętości osocza i równowagi wodno-solnej. Jest skuteczna w zatruciach, silnych obrzękach i do rozcieńczania gęstej krwi.

Roztwór jest najczęściej podawany w kroplówce lub we wstrzyknięciach podskórnych. Przed wstrzyknięciem roztwór należy ogrzać do temperatury 36-38 stopni Celsjusza.

Podczas wstrzykiwania należy wziąć pod uwagę organizm pacjenta, jego wiek, masę ciała, ilość utraconych płynów oraz brak sodu i chloru.

Przeciętny człowiek potrzebuje 500 ml sodu dziennie. W przypadku utraty bardzo dużej ilości płynów lub ciężkiego zatrucia dawkę tę można zwiększyć do 3000 ml na dobę.

W przypadku dzieci potrzeba 20-80 ml na 1 kg masy ciała.

Do podawania podskórnego i dożylnego nadaje się wyłącznie sterylny roztwór.

• Do płukania jamy nosowo-gardłowej

Roztwór soli fizjologicznej jest niedrogi i bardzo skuteczny. Chlorek sodu pomaga przepłukać nosogardło podczas przeziębienia. Już po pierwszym użyciu można zauważyć znaczną poprawę, nos zostaje oczyszczony ze śluzu, a katar znika. Płukanie może być stosowane w przypadku kataru alergicznego i w celu zapobiegania zapaleniom.

Produkt może być stosowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią. Można go również podawać niemowlętom, u których stosowanie innych leków mogłoby być szkodliwe.

Zaletą roztworu jest to, że po jego zastosowaniu błona śluzowa nosa nie wysycha i nie ulega urazom. Nosogardło można płukać kilka razy dziennie i nie ma ograniczeń co do częstotliwości stosowania.

Roztwór ten można łatwo przygotować w domu. Potrzebne będzie około 10 g soli kuchennej i 1 litr przegotowanej wody. Roztwór przecedzić przez gazę i wkraplać do nosa. Jest niesterylny i może być podawany dzieciom od 3 roku życia.

• Oczyszczanie żołądka i jelit

Roztwór jest skuteczny w przypadku ciężkich zatruć. Stosuje się go do lewatyw doodbytniczych w celu pobudzenia defekacji. W tym przypadku potrzebne będą 3 litry 9% roztworu na dobę. Przed użyciem należy go ogrzać do temperatury 36-37 stopni Celsjusza, aby nie podrażnić jelit. Odpowiedni jest roztwór niewysterylizowany.

Stosuje się ją również do płukania żołądka w zatruciach pokarmowych. Roztwór chlorku sodu pije się małymi łykami, po czym konieczne jest wywołanie wymiotów. Do tego celu potrzebny jest wyłącznie sterylny roztwór.

Przeciwwskazania i działania niepożądane

Sol fizjologiczna i jej zastosowanie ma przeciwwskazania, z którymi należy się zapoznać przed rozpoczęciem leczenia. Roztwór soli fizjologicznej nie powinien być stosowany przy:

• Obrzękach narządów oddechowych;
• Obrzękach mózgu;
• Poważnych chorobach serca;
• Niewydolność nerek;
• Niedobór wapnia w organizmie;
• Nadmiar płynu pozakomórkowego;
• Równoczesne podawanie kortykosteroidów.

W większości przypadków chlorek sodu jest dobrze tolerowany przez pacjentów. Jednak w przypadku przekroczenia dawek lub stosowania roztworu przez bardzo długi czas mogą wystąpić działania niepożądane:

• Pogorszenie funkcjonowania układu nerwowego, objawiające się niepokojem, osłabieniem, zawrotami głowy, bólami głowy, silnym poceniem się;
• Nieprawidłowe działanie układu pokarmowego, powodujące wymioty, nudności, rozstrój żołądka;
• Zaburzenia hormonalne, nieregularności miesiączkowania;
• Gwałtowny spadek poziomu potasu we krwi;
• Nieprawidłowe funkcjonowanie układu krążenia, kołatanie serca, skoki ciśnienia;
• Obrzęk.

W przypadku wystąpienia choćby jednej niepożądanej reakcji należy natychmiast zaprzestać stosowania soli fizjologicznej i skonsultować się z lekarzem. Specjalista oceni stan pacjenta i w razie potrzeby udzieli pomocy medycznej w celu wyeliminowania negatywnych skutków.

Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniego sposobu leczenia, aby zapobiec przedawkowaniu. W razie potrzeby wykonuje się badanie moczu i krwi.

Żywność bogata w sód

Sód znajduje się w wielu różnych rodzajach żywności. Ten pierwiastek śladowy jest zawarty w żywności pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Woda mineralna i solona żywność to główne źródła sodu w diecie. Bez soli kuchennej trudno byłoby uzupełnić dzienną dawkę tego alkalicznego minerału. W celu uzupełnienia tego alkalicznego minerału należy spożywać 5 g soli dziennie.

Owoce morza są uważane za dobre źródło sodu. Bogate w ten minerał są ryby, homary, kraby, krewetki i spirulina. Występuje również w takich produktach spożywczych, jak jaja kurze, produkty mleczne i rośliny strączkowe.

Dietetycy ostrzegają przed podwyższonym poziomem sodu w żywności produkowanej przez przemysł spożywczy. Dość dużo soli znajduje się w kiełbasach, przysmakach mięsnych i rybnych, konserwach, kostkach rosołowych, suchych zupach, serach, sosach i innych półproduktach.